जगाच्या पाठीवर अनुभवातील बोल

सुधाकर चौधरी वाशिम खबर संपादक

ज्यांचा जन्म

खालील वर्षात झाला असेल त्यांच्यासाठी कारण अनुभवातील बोल सांगतोय ही पीढ़ी १९७५, १९७६, १९७७, १९७८, १९७९, १९८०, १९८१, १९८२, १९८३, १९८४, १९८५ ,१९८६ , १९८७ , १९८८ , १९८९ , १९९० आता 40 ओलाडून 50 कडे चाललीय, 'हया' आपल्या पिढीचं सगळ्यात मोठं यश म्हणजे या पिढीने खूप मोठा बदल पहिला आणि पचवला. आणि या पिढीची एक मोठी अडचण म्हणजे हि पिढी कायम उंबरठ्यावर राहिली.....

५,१०,२०,२५,५० पैसे बघीतलेली ही पीढीत पाहुणे कडून लाज न बाळगता पैसे घेत होती. शाई-/ पेन्सिल / पेन पासून सुरवात करून, ही पीढी आता, स्मार्ट फोन, लॕप्टाॕप, पीसी, उतारवयात सराईतपणे हाताळत आहे.

ज्या पिढीच्या बालपणी सायकल सुद्धा एक चैन, असलेली, पण आता ह्या उतारवयात सराईतपणे स्कूटर, कार चालवणारी ही पिढी, अवखळ तर कधी गंभीर. दुःख. खूप भोगलेली आणि खूप सोसलेली, पण पूर्ण संस्कारित....

टेप रेकॉर्डर, पॉकेट ट्रान्झिस्स्टर ज्या पिढीसाठी खूप मोठी मिळकत होती.

टिव्ही, च्या येण्यानी यांच्या बालपणाचा बळी घेतला नाही अशी ही शेवटची पिढी.

कुकरच्या रिंग्स, टायर, असल्या गोष्टी घेऊन लहानपणी ,गाडी गाडी खेळणंस, यात त्यांना काहीही कमीपणा वाटला नव्हता.

गिल्ली दांडू डाब डुबली हा काही खेळ असू शकतो का ? पण होता.

आंब्याच्या कैऱ्या तोडणं' ही यांच्या साठी चोरी नव्हती, आणि

कुठल्याही वेळी कुणाचंही ,दार वाजवणं, या मध्ये कसलेही ,एथीक्स, तुटत नव्हते.

मित्राच्या आईने जेवू घालणं, यात कसलाही उपकाराचा भाव आणि त्याच्या बाबांनी ओरडणं यात त्यांच्या प्रती मनात भेदभाव न ठेवणारी शेवटची पिढी.

वर्गात किवा शाळेत स्वतःच्या बहिणीशी सुद्धा कुचरत बोलणारी ही पिढी.दोन दिवस जरी मित्र

शाळेत नाही आला तर

शाळा सुटल्या सुटल्या

दप्तरासकट

त्याच्या घरापर्यंत जाणारी

ती पीढी..कुणाचेही बाबा शाळेत

आले की..मित्र कुठेही

खेळत असो . तोंडावर पडेपर्यंत सुसाट धावत जाऊन "तुझे बाबा आलेय चल लवकर "ही बातमी मित्रापर्य॔त पोहोचविणारी ती पिढी पण गल्लीत कुणाच्याही घरात कसलाही कार्यक्रम असला तरी वाट्टेल ते काम कसलाही विधिनिषेध न बाळगता करणारी ही पिढी. कपील, सुनिल गावसकर  , वेंकट, प्रसनाच्या बोलिंग वर आणि पेस, भूपती, स्टेफी ग्राफ, अग्गासी, सॕम्प्रसच्या टेनिस वर तर राज, देव,दिलीप ते  राजेश,अमिताभ आणि धर्मेंद्र,जितेंद्र बरोबर नंतर बऱ्याच नवीन कलाकारांवर, अगदी मनापासून प्रेम करणारे  ,अजय ,मिथुन, गोविंदा, दिव्या, भारती, काजल  माधुरी, हेमा मालिनी, जयाप्रदा अशांची फोटो ची कात्रण खिशात ठेवणारी  ही पिढी .भाड्याने VCR आणुन ४-५ पिच्चर पैसे गोळा करून एकत्र पाहणाऱ्या मित्रांची ही पिढी.

दादा कोंडके ,लक्ष्या-अशोक महेश कोठारे  विनोदावर हसलेली, नाना, ओम पुरी, शबाना, स्मिता ,जग्गू दादा, वर्षा, 

कितीही शिकलं तरी 'स्वतः मेल्याशिवाय स्वर्ग दिसत नाही' यावर विश्वास असणारी

'शिक्षकांचा मार खाणं' यात काहीही गैर नाही फक्त घरी कळू नये कारण 'घरात परत धुतात' ही भावना जपणारी पिढी. 

ज्यांच्या  शिक्षकांवर आवाज चढवला नाही अशी पिढी.   कितीही धुतलं तरी दसऱ्याला शिक्षकांना सोनं देणारी आणि आज इतक्या वर्षानी सुद्धा निवृत्त शिक्षक येताना दिसले तर लाज न बाळगता खाली वाकून नमस्कार करणारी पिढी.      कॉलेज ला सुट्टी असली तर् आठवणीत स्वप्न रंगवनारी पिढी ...

ना मोबाईल ना SMS ना व्हाट्सअप .... भेटण्या साठी आतुरतेने वाट पाहणारी पीढ़ी. 

पंकज उधासच्या _'तुने पैसा बहोत कमाया इस पैसेने देस छुडाया'_ या ओळीला डोळे पुसणारी, आमच्यातीलच माणसं

दिवाळीच्या पाच दिवसांची कथा माहित असणारी

एक तर पीक प्रेम करणारी, लव मॅरेज म्हणजे फार मोठं डेरिंग समजणारी ही पिढी, अहो शाळेत आणि महाविद्यालयात पण मुलींशी बोलणारी मुले ऍडव्हान्स समजली जाणारी पिढी.पुन्हा डोळे झाकुया ?दहा, वीस....... ऐंशी, नव्वद...........पुन्हा जुना आठवणीचा सुवर्ण काळ 

गेले ते दिवस राहिल्या त्या आठवणी.....असं न समजणारी सुज्ञ पिढी, कारण  आजचे दिवस हेच उद्याच्या आठवणी असणार  असं  मानणारी ही पिढी ?

धन्य ते जीवन जे खर आपणच  जगलोय !!!

 सर्व मित्रांसाठी आठवणीतले आठवलेले अनुभवाचे बोल...